De aansprakelijkheid van werkgevers voor schade geleden of veroorzaakt door werknemers in het verkeer, wordt in de rechtspraak steeds verder uitgebreid. Criterium dat daarbij vaak een rol speelt is of een bepaald risico te verzekeren is, en wie, mede op basis daarvan, de schade dan moet dragen.
Onlangs is een uitspraak gedaan in verband met diefstal van een leaseauto tijdens privé gebruik. De situatie is als volgt. Jan heeft een leaseauto ter beschikking gekregen, waarvan hij ook buiten werktijd gebruik mag maken. De voorwaarden voor terbeschikkingstelling liggen vast in een leaseregeling, waarmee Jan zich akkoord heeft verklaard.
In deze regeling is onder meer bepaald, dat de verzekering geen dekking geeft indien aan de auto schade ontstaat door schuld, opzet of grove roekeloosheid van Jan. In dat geval is Jan voor het geheel van die schade aansprakelijk. Dit komt overeen met de standaard wettelijke regeling.
De werkgever sloot echter een verzekering, die niet alleen dekking uitsluit indien de gebeurtenis door opzet, grove schuld of grove roekeloosheid is veroorzaakt, maar ook bij onzorgvuldig handelen.
Op een gegeven moment had Jan de auto geparkeerd op de oprit bij een huis. Hij had met een sleutel aan zijn sleutelbos de voordeur opengemaakt en was naar binnen gelopen. Hij liet de deur open, maar liet ook de sleutel in de voordeur zitten. Toen Jan terugkwam, was niet alleen de sleutelbos, maar ook de auto weg.
U raadt het al: de verzekeraar beroept zich op onzorgvuldig handelen en dekt de schade niet. De werkgever wil de schade met het loon van Jan verrekenen en beroept zich daarbij op de door deze ondertekende leaseregeling. Maar de rechter redeneert anders:
- Als de auto was gestolen tijdens de uitoefening van het werk, zou de schade niet op Jan kunnen worden verhaald, want dat kan ingevolge de wet alleen in geval van opzet of bewuste roekeloosheid van een werknemer.
- Jan zou ook niet hebben hoeven betalen indien de werkgever een verzekering had gesloten conform de standaard wettelijke regeling, want Jan treft misschien wel een verwijt van de diefstal, maar volgens de rechter was van opzet of roekeloosheid in ieder geval geen sprake.
- Als Jan geen leaseauto had gehad maar zelf een nieuwe auto had aangeschaft, is het gebruikelijk een casco of all-riskverzekering te sluiten en dan had Jan die schade ook niet zelf hoeven dragen.
Omdat de werkgever Jan er niet uitdrukkelijk op had gewezen dat hij hier voor een van de standaard afwijkende verzekering had gekozen, was Jan niet op de hoogte van het risico dat hij liep. Als Jan de risico’s had gekend had hij zelf aanvullend een goed dekkende verzekering kunnen afsluiten. Nu Jan het niet wist, heeft hij zich ook niet kunnen verzekeren. Daarom vond de rechter dat de werkgever in dit geval de schade niet op Jan kon verhalen.
Goed om als werkgever rekening te houden met deze uitspraak van de Hoge Raad en de verzekeringsvoorwaarden van alle auto’s van de zaak er nog eens op na te slaan. Zo nodig kunt u dan uw werknemer alsnog voor de keus stellen of hij op eigen kosten een aanvullende verzekering wenst te sluiten.
